spinnen, spiders, spinnen, spiders, spinnen, spiders, spinnen, spiders, spinnen, spiders, spinnen

 

Het web

Met lijm kun je heel goed insecten vangen.
Veel spinnen maken dan ook webben met kleverige draden er in.
Sommige maken een web op de grond, andere in de lucht.
Spinnen hebben in hun achterlijf spinklieren waarmee ze via de spintepels een kleverige vloeistof naar buiten persen.
Ook spinnen die geen webben maken hebben spintepels.
Spindraden worden ook gebruikt voor het maken van een spinsel rondom de eieren.

 

Zo weeft de spin een wielweb.
De spin spant de randdraden.


Daaraan worden vanuit het midden de "spaken" vastgemaakt.

Rondjes lopend naar de rand van het web spint hij een draad in de vorm van een spiraal.
           
               

Tenslotte maakt hij een draad vanuit het midden naar zijn schuilplaats.

 

Soorten webben.

Een wielweb:
Dit zijn heel mooie webben, maar ze gaan snel kapot.
Daarom maakt de spin elke morgen een nieuw.
Daarbij gaat niets verloren, want de resten van het oude net eet de spin op.


Wielweb

Hangmat:
Hangmatspinnen maken een web als een vangnet, met een kleverige bovenkant.
Zelf zijn ze wel zo handig om langs de onderkant van hun web te lopen.


Hangmat

Dit web lijkt alleen maar een wirwar van draden.


Een wirwar van draden

 

Een web met een kruis erin verweven.


De vorm van een kruis

Een spiraalvormig web.


spiraalvormig

 

Valdeurspinnen.
De metselspin uit tropische landen maakt een web in een gat in de grond.
Het web wordt over het gat gespannen en dan maakt de spin een valluik dat precies over het gat scharniert.
De spin camoufleert het dikwijls met mos.
Deze goedgebouwde schuilplaats is een uitstekende woning voor de spin.
Als hij door zijn vijanden wordt gestoord, gaat hij gewoon aan de onderkant van het valluik hangen, zodat het niet open kan.
Er is niet precies bekend hoe deze spin zijn prooi vangt.
Men meent dat hij vanuit het gat door het op een kier staande valluik naar buiten gluurt en de insecten naar binnen trekt wanneer ze voorbij komen.


Een valdeur

Terug naar het archief